Chora na Chodę?

„Chora na Chodę”- tak brzmiał tytuł piosenki, którą 24.02.2018 r. w dniu swoich urodzin na Stadionie Narodowym w Warszawie usłyszała Ewa Chodakowska od swoich największych fanek. Czy ja zaliczam się do tej grupy? W dużej mierze tak, bo bez wątpienia jestem fanką tego czego dokonała. Zmieniła Polskę nie do poznania. Dała nam- Polkom, narzędzie do pracy nad lepszą wersją siebie. Dała ogrom motywacji i wiary w to, że niemożliwe nie istnieje- jak często powtarza. Zaszczepiła w nas poczucie, że jesteśmy silniejsze niż nam się wydaje, że możemy więcej i że jesteśmy tego warte, aby o siebie zadbać i być szczęśliwymi. Podniosła miliony tyłków z kanap! Nie tylko kobiecych, bo do żon, narzeczonych, matek, sióstr, córek, a nawet babć dołączyli mężowie, narzeczeni, ojcowie, bracia…Bez wstydu, bo czego tu się wstydzić? Że o siebie dbasz? Że osiągasz spektakularne efekty? A może tego, że dzięki swojej ciężkiej pracy właśnie kupiłaś spodnie o rozmiar mniejsze? Także tak, jestem w Choda Gangu, nazywanego również sektą, choć nie zawsze z poglądami Ewy się zgadzam.

Ale mi Ewa Chodakowska dała coś znacznie więcej niż narzędzie do pracy nad sylwetką. Dużo więcej niż motywację w postaci długich motywujących postów na facebook’u czy instagramie. Nieporównywalnie więcej niż radość z osobistego spotkania się z nią, uścisku i słów ” Moja Konewka! Jak wspaniale Cię widzieć! Rób dalej to co robisz, bo świetnie Ci idzie”…Ewa Chodakowska dała mi możliwość  poznania najwspanialszych istot, jakie miałam okazję spotkać w swoim życiu. Kobiety (i kilku facetów;)) dzięki którym w moim małym matczynym, emigranckim, szarym świecie codziennie się CHCE. Chce mi się wstać rano z łóżka i doceniać to, że dzieci są zdrowe, słońce świeci, mam przed sobą nowy dzień, który wycisnę niczym cytrynę i będę robić rzeczy nadludzkie 😉 Nie poddam się, będę zorganizowana, a gdy opadnę z sił zajrzę do moich dziewczyn i poczytam co tam u nich dzisiaj słychać…I znowu wskoczę na wysokie obroty, bo Karolina właśnie zrobiła trening po 12 godzinach w pracy, Emilia pomimo walki z ospą u córy chodzi uśmiechnięta, Kasia jak zwykle nagrała filmik, który rozbawił mnie do łez, Weronika- mama trojaczków ze stoickim spokojem opowiada o tym jak przez dwie godziny próbowała wyjść z dziećmi na spacer, ale co chwile któreś potrzebowało jej uwagi. Jest też Aneta, która niedawno przekroczyła czterdziestkę, a skacze z Chodą, biega, pracuje…Ewelina organizatorka na medal, z którą każda akcja przebiega jak w zegarku; Martyna z którą miałam osobiście okazję trenować w Poznaniu. Kasia, która trenuje po nocach, świetnie gotuje i zaraża śmiechem; Ewka, której jak nikomu zazdroszczę six packa i wiele, wiele innych…Kobiety z krwi i kości, z którymi się utożsamiam i z którymi konie mogłabym kraść choć do momentu warsztatów w Warszawie znałyśmy się tylko z instagrama. Moje największe wsparcie, kiedy świat mi się wali, obiad przypali i mam „nie chcę Misia”.

Bez Wątpienia należę do Choda Gangu, ale chora jestem na punkcie moich dziewczyn, mojej fit familii. Ludzi do których mogę wyciągnąć rękę po pomoc i mam sto procent pewności, że nie zostanę sama z moimi problemami i smutkami.
Weekend w Warszawie i warsztaty Ewy były niezwykle intensywne. Przed wylotem do Polski musiałam jeszcze upiec tort na zamówienie, zrobić kulki na nasze Fit Party, które odbyło się w piątek 23.02.2018 w Ożarowie pod Warszawą i oczywiście pracować, ogarniać dzieci, dom, treningi…Na dodatek wyjazd wypadł w czasie „tych” dni więc czułam się koszmarnie. Zawaliłam dietę, bo na gotowanie zabrakło mi czasu. Byłam opuchnięta jak balon i z tego powodu strasznie marudziłam, a oglądając fotki z eventu wypłakałam morze łez bo nie poznawałam samej siebie. Spałam po kilka godzin dziennie i na sam koniec dorobiłam się kontuzji kolan, która zdyskwalifikowała mnie z wzięcia udziału w warsztatach. Kiedy tak to czytam myślę sobie, że patrząc z boku ciężko byłoby uznać ten wyjazd za udany. A jednak! Za każdym razem gdy poznaję ludzi, z którymi łączą mnie wspólne pasje i takich od których mogę się czegoś nauczyć, dowiedzieć, czerpać motywację…Fruwam. Chłonę to dobro całą sobą. Śmieję się i unoszę ponad chodnikami. Najprawdziwsza magia.
Do tych warsztatów przygotowywałyśmy się mniej więcej od połowy grudnia 2017 roku. Plan był prosty: warsztaty miały być okazją do spotkania się w jednym miejscu. Bilety lotnicze kupione, na event też. No ale przecież w dniu warsztatów wypadają urodziny naszej Ewki! To nie mogło przejść bez echa…Nie z moimi dziewuchami 😉 Tak więc zaczęło się od koszulek Choda Gang, następnie powstał pomysł niezwykłego prezentu dla Ewy, czyli ogromnego pluszowego jednorożca, a skończyło się na fit torcie…

Mówię Wam Chodakowe wariatkowo…Dobrze, że jako osoba mocno z zewnątrz studziłam zapędy dziewczyn, bo nie wiem na czym by się to skończyło 😉 Bo widzicie dla mnie to były dopiero drugie warsztaty Be Active, ale dla dziewczyn to już niemalże comiesięczny rytuał. Moje dziewicze miały miejsce w czerwcu 2017 w Londynie i to właśnie tam po raz pierwszy miałam okazję spotkać się z Ewą na żywo. Tam też poznałam Choda Gang na emigracji, z którym też znam się z instagrama…Klimat obu spotkań był inny, ale warty przeżycia na własnej skórze.
Tym bardziej, że obydwa wydarzenia utwierdziły mnie w przekonaniu, że to co robię ma sens…
To co do Was piszę, czy nagrywam na insta story. Moje sukcesy i porażki. Śmiech i żale. To wszystko ma sens, bo kiedy stoję z Wami ramię w ramię na warsztatach, kiedy podchodzicie do mnie i ściskacie z całych sił, kiedy z uśmiechem od ucha do ucha mówicie, że jestem Waszą motywacją…Nie ma dla mnie rzeczy niemożliwych. Nie ma. Dziękuję Wam- dziewczyny z Choda Gangu, waleczne matki z instagrama, fanki Lisy i treningów Body Rock, dziewczyny z Gangu Sports Mamy Oli, Fit freaki, fanki treningów siłowych, zdrowego stylu życia, gotowania. Dziewczyny trenujące jogę, ekipa biegająca, maratończycy, life mentorzy, trenerzy i wszyscy Ci, którzy wciąż poszukują motywacji do ruszenia swoich czterech liter. Dziękuję Wam z całego serca za Wasze komentarze, serducha, wiadomości i wsparcie…Bez Was by mnie tu nie było.